Museum De Kijkzolder.


IN DE KERK

Helemaal in het hart van de parochie, centraal in het dorp en ook helemaal centraal in het leven van de parochianen stond het kerkgebouw. Misschien niet zozeer het kerkgebouw, als wel wat er zich daarbinnen afspeelde: het gelovige leven van de parochiaan in hoogte- en dieptepunten.


Er is veel interessants en waardevols te zien.




Bijna alle parochianen kwamen samen in de kerk voor de zondagse Eucharistieviering, maar ook voor zoveel andere vieringen. Iedereen was zich bewust van de voortdurende aanwezigheid van Christus in het Eucharistisch Brood. Er brandde immers altijd een Godslamp om die aanwezigheid te eren. Daarom ook namen mannen, als zij voorbij de kerk kwamen, vaak hun pet of hoed af, of tikten haast onzichtbaar tegen het hoofd als een vorm van saluut en vrouwen maakten een kruisteken of bogen even hun hoofd.

 

Er waren vele bijzondere bijeenkomsten daarbinnen. De plechtige zondagse Hoogmis met een koor dat vaak meerstemmig zong.

De grote feesten van Kerstmis, Pasen, Pinksteren, Allerheiligen, Allerzielen, Maria Hemelvaart, Eerste Communie, de Processiedagen van het heilig Sacrament en voor de vruchten der aarde.

 

Kazuifels schitterden goud, misdienaars in rood en wit rinkelden de bellen, de priester kringelde en slingerde het wierookvat en bruidjes in het wit vertederden. Als je toch nergens bij hoorde, zei iemand, dan moest je toch wel heel veel missen. Heel het liturgisch spel met zoveel mooie attributen, de zilveren kandelaars, de kelken, de torenhoge monstransen versierd met engelen, heiligen en sieraden, het Bijbelboek met zilverbeslag op een zilveren standaard, de prachtige schilderingen en overal de beelden van de heiligen. Dat alles maakte de bijeenkomsten feestelijk.

 

Droeve vieringen, toen helemaal nog in het zwart, waren de uitvaarten als er een geliefde werd uitgedragen. Blij en vrolijk daartegenover was het, als er een bruid en bruidegom de kerk binnenstapten om hun jawoord aan elkaar voor God en Kerk uit te spreken. Vergeet niet de eerste communievieringen, als meisjes in het wit en jongens in het blauw, onder de strenge blik van de zuster, door het middenpad naar voren schoven, om daar knielend de Heilige Communie te ontvangen. De Kerk en de Liturgie bepaalden de meest feestelijke dagen in het leven van parochianen en parochie.

 

In onze vaste tentoonstelling ziet u, proeft u, de rijkdom van de liturgie, waarin het gelovige leven van parochie en parochiaan in hoogte en dieptepunten, werd gevierd.



Vele voorwerpen werden na het Vaticaans Concillie, o.l.v. van Paus Johannes XXIII, omwille van de modernisering afgeschaft.

Prachtige attributen kwamen in de kluis terecht, omdat ze niet meer gebruikt werden. Soms werden kostbaarheden, zoals unieke koperen kaarsenstandaards als oud vuil afgevoerd. Zeldzame liturgische missaals kwamen in het kolenhok terecht.

Wie terugkijkt naar wat er gebeurde, krijgt ongewild de indruk van een Beeldenstorm, zoals die ooit eerder gebeurde.


Een schat aan kerkelijke, liturgische voorwerpen zijn in ons museum te bezichtigen. Daaronder ook vele objecten die ontrukt zijn aan de afvoer als afgedane voorwerpen. Het getuigt van respect voor het verleden, met het oog op toekomstige ontwikkelingen, om het verleden te bewaren en zichtbaar te maken voor latere generaties.

Ons museum kreeg, sinds haar ontstaan, van velen grote instemming en uit velerlei hoeken complimenten over de kwaliteit en de wijze van museumvoering.